وقتی مجید 36 ساله شد، دومسیله را فهمید: همه ی اطرافیانش داشتند ازدواج می کردند و او داشت شکم درمی آورد. هر دوی این اتفاق ها ناگهانی بودند. همین چند ماه پیش به نظر می رسید همه مجردند و او همچنان همان آدم لاغر است.
اما حالا شکم مجید روی شلوارش می افتاد  و بعد از مهمانی ها، دوستانش با همسرانشان به خانه می رفتند.
بالاخره مجید متوجه شد نیاز دارد که برای وزنش کاری بکند. با احتیاط بیشتر شروع کرد به مراقبت از خورد و خوراکش و بیشتر ورزش کرد.
برخلاف تلاش هایش برای تناسب اندامش، شکم برآمده لجوجانه باقی مانده بود. اما باز تلاش کرد و نبرد باشکم ادامه داد. ورزش بیشتر، غذای کمتر تا سال ها.
متاسفانه مجید درگیر چرخه ی طاقت فرسای رژیم ها یا وقفه های تمرینات بلند پروازانه ورزشی بود. گرسنه و خسته می شد. اما نتیجه ای نمی دید. مرتبا قول و عهد جاه طلبانه ی تناسب اندامش را رها می کرد و با بسته ای چیپس به صندلی راحتش پناه می برد. همچنین این فرایند اضطراب هم ایجاد می کرد. مجید در خواب و تمرکز با شک  مواجه شده بود. با این حال حس می کرد ناتوان تر از آن است که در این مورد کاری انجام دهد.
چیزی که زمانی مشکل کوچکی در اعتمادبه نفس بود به چرخه ی دردناکی تبدیل شده بود. تا این که روش ریزعادت ها کشف کرد و چرخه به پایان رسید.
مجید این روش مثل بقیه افراد شروع کرد: شنای سوئدی رفتن بعد از مسواک دندان ها. در ابتدا همه چیز را ساده نگه داشت. عادت پنج ثانیه پلانک رفتن هم اضافه شد. با این گام های ابتدایی کوچک، بدون نگرانی از زمان، با گذر چندین ماه، بالاخره در مسیر موفقیت قرار گرفت. این عادت ها رشد می کرد و چند برابر می شد. طوری که الان به طور منظم هر روز صبح، پنجاه شنا می رود تا عادت روزانه ی ورزش یک ساعت را شروع کند. و با عادت 5 دقیقه ی پلانک ورزشش را تمام می کند.
وقتی با مجید صحبت می کنیم داستانش را این طور بیان می کند: ” من خودم را تغییر دادم.”